by 
Być może czytałeś o różnych technikach wywoływania oddawania moczu, takich jak wstrzymywanie oddechu, stymulacja nerwu krzyżowego i stymulacja nerwu piszczelowego tylnego. Ale czy wiedziałeś, że leki mogą również hamować oddawanie moczu? W takim razie czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak stymulować oddawanie moczu. Omówimy też niebezpieczeństwa związane z lekami hamującymi oddawanie moczu. Jeśli masz problemy z oddawaniem moczu, powinieneś odwiedzić lekarza i spróbować różnych metod.
Technika wstrzymywania oddechu
Istnieje technika wstrzymywania oddechu w celu pobudzenia oddawania moczu, która może pomóc osobom z nieśmiałym pęcherzem. Wstrzymując oddech na około 40 sekund, twoje ciało rozluźnia się, a w płucach gromadzi się dwutlenek węgla. Wstrzymanie oddechu na tak długo jest bezpieczne dla większości ludzi. Jeśli masz problemy z siusianiem w miejscach publicznych, możesz spróbować tej metody. Przy jej stosowaniu należy przestrzegać kilku kroków.
Ta technika może pomóc parurystom przezwyciężyć zahamowania i oddać mocz, kiedy nie czują dużego parcia na mocz. Jest to szczególnie przydatne przed podróżą lub gdy ciśnienie jest zbyt wysokie w nocy. Może też zapobiec syndromowi nieśmiałego pęcherza w sytuacjach, kiedy inni ludzie mogą cię zauważyć. Ta technika nie jest tak skuteczna jak inne, ale mimo to warto jej spróbować. Pomoże ci ona uzyskać lepszy sen i poprawi jakość twojego życia.
Stymulacja nerwu piszczelowego tylnego
Stymulacja nerwu piszczelowego tylnego (PT) to małoinwazyjna procedura stosowana w zespole pęcherza nadreaktywnego. Pacjenci z tym schorzeniem doświadczają częstego oddawania moczu i nietrzymania moczu, ponieważ mięsień pęcherza kurczy się, zanim jest on pełny. W tym zabiegu igłę wprowadza się do nerwu w kości piszczelowej, powyżej kostki, i przez igłę przesyła się łagodny prąd elektryczny do nerwów, które kontrolują funkcje pęcherza.
Przezskórna stymulacja nerwu piszczelowego jest zabiegiem wykonywanym w gabinecie lekarskim w przypadku pęcherza nadreaktywnego. Polega on na wprowadzeniu małej igły w pobliżu nerwu piszczelowego przy kostce i podłączeniu jej do urządzenia stymulującego. Urządzenie stymulujące wysyła impulsy elektryczne wzdłuż ścieżek nerwowych, przyuczając pęcherz do normalnego funkcjonowania. Jest ona często stosowana w przypadku opornych na leczenie objawów pęcherza nadreaktywnego.
Stymulacja nerwu krzyżowego
Procedura ta polega na wszczepieniu elektrody w pośladek pacjenta i podłączeniu przewodów do nerwów krzyżowych. Stymulacja jest wyzwalana przez odczucia pociągania w pochwie, zaciskania lewatorów i zgięcia podeszwowego wielkiego palca u nogi. Przed zabiegiem pacjent będzie nosił tymczasowe urządzenie w celach testowych. Wszczepiona elektroda zostanie następnie podłączona do urządzenia zasilanego bateriami.
Odsetek powodzeń stymulacji nerwu krzyżowego jest wysoki i może ona znacznie poprawić jakość życia osób z opornym na leczenie zatrzymaniem moczu lub zespołem częstomoczu i parcia na mocz. Należy jednak pamiętać, że zabieg nie leczy dolegliwości i po usunięciu urządzenia pacjent może nadal potrzebować produktów absorbujących. Ryzyko związane z tą procedurą dotyczy samego urządzenia i procedury chirurgicznej stosowanej do wszczepienia elektrod. U niektórych pacjentów mogą wystąpić infekcje, a uszkodzenie mechaniczne może wymagać ponownego wszczepienia implantu.
Leki, które mogą hamować oddawanie moczu
Leki antycholinergiczne zmniejszają parcie na mocz poprzez blokowanie receptorów acetylocholinowych w mózgu. Zazwyczaj są one przyjmowane doustnie i występują w postaci tabletek lub kapsułek. Oksybutynina jest również dostępna w postaci plastrów na skórę lub kremu. Leki cholinergiczne mogą powodować skutki uboczne, takie jak biegunka, wymioty, łzawienie oczu, bóle głowy, nieregularne bicie serca i świszczący oddech.
Leki alfa-adrenergiczne naśladują działanie współczulnego układu nerwowego, który reguluje funkcje mimowolne. Chociaż nie są zatwierdzone do stosowania u pacjentów z problemami z kontrolowaniem pęcherza, leki te są przepisywane w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu. Działają one poprzez zwężenie mięśnia zwieracza, co zmniejsza wyciek moczu spowodowany nagłym wzrostem ciśnienia. Dostępne są zarówno tabletki, jak i kapsułki, a dawkowanie różni się w zależności od leku.
Zmiana diety
Jedną z najlepszych rzeczy, jakie możesz zrobić, aby pobudzić oddawanie moczu, jest zmiana diety. Świeże owoce i warzywa są świetnym wyborem, by poprawić zdrowie twojego pęcherza. Wybieraj owoce i warzywa o niskiej kwasowości, które są pełne antyoksydantów. Warzywa dostarczają ci również witamin i minerałów. Te składniki odżywcze są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organów i hormonów. Jedząc więcej świeżych owoców i warzyw, wyświadczasz swojemu organizmowi wielką przysługę.
Innym sposobem na pobudzenie oddawania moczu jest wyeliminowanie pokarmów, które powodują podrażnienie pęcherza. Unikaj pokarmów, które sprawiają, że często musisz sikać, takich jak owoce cytrusowe. Inne pokarmy, które mogą stymulować zdrowie pęcherza, to winogrona, banany i jabłka. Spróbuj na jakiś czas zrezygnować z jednego z tych pokarmów i stopniowo zwiększaj odstępy między nimi, aż będziesz w stanie wytrzymać od dwóch do czterech godzin bez oddawania moczu. Jeśli nadal masz problemy, zawsze możesz zwrócić się do zarejestrowanego dietetyka po dodatkową poradę.
Badanie moczu w celu wykluczenia zakażenia układu moczowego
Objawy zakażenia dróg moczowych (UTI) mogą skłonić lekarza do zlecenia badania moczu lub jego posiewu. Objawy te najlepiej sprawdzają się w połączeniu z diagnozą postawioną przez lekarza, np. badaniem fizykalnym i posiewem moczu. Choć mogą się one wydawać intuicyjne, ostatnie zmiany zmieniły definicję “niespecyficznych” objawów. Aby wykluczyć zakażenie układu moczowego przed przepisaniem antybiotyku, pacjent musi zgłosić objawy zakażenia układu moczowego i skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia w celu ustalenia najlepszego sposobu postępowania.
Jeśli podejrzewa się zakażenie układu moczowego, lekarz przeprowadzi badanie moczu, aby wykluczyć inne choroby. Wyniki badania moczu dostarczają informacji o innych możliwych stanach zdrowia, takich jak nowotwory złośliwe, białkomocz, glikozuria i kamica nerkowa. Ponadto jest to nieocenione narzędzie diagnostyczne, pomagające lekarzom w leczeniu zakażenia układu moczowego lub w rozpoznawaniu poważniejszych schorzeń.Pokrewne Tematy
